Tak, moja egzystencja dokładnie tak wygląda - po konsultacji z lekarzem odstawiłam leki, które brałam od lat bagatela 11. Oczywiście ma to swoje plusy - leki ratując mnie przed ciągłymi zapaleniami nerek pęcherza męczyły mi żołądek i wątrobę. A jaki jest minus? Musiałam się nauczyć pilnować w kwestiach "wodnych" - wystarczy lekki niedobór wody i już czuję pierwsze niemiłe objawy (kto przeżył, ten wie, o czym mówię).
Moje próby przejścia na kurację bezlekową zaczęły się od określenia, ile mniej-więcej wody przyjmuję codziennie w napojach i pokarmie. Cóż, nie błysnęłam zbytnio, bo po miesiącu notowania wyszło mi średnio 1,1-1,2 l na dobę, gdzie norma dla kobiety to 2 l, a dla mnie, jako przypadku nadzwyczajnego jeszcze więcej :P
Paradoksalnie zmianę swoich nawyków zaczęłam z nie najlepszej strony - od dołożenia wody mineralnej. Jednak czy jej smak motywuje do większego spożycia? Nie sądzę :P Załapawszy, że moje spożycie płynów niewiele wzrosło postanowiłam urozmaicić sobie "płynną dietę" - dołapałam się do soków, herbat i tym podobnych. O tak, własnoręcznie stworzony sok pomidorowy czy soko-mus jabłkowy to było to, co pozwoliło mi w końcu przebić normę na 2,5 l i ogólnie przyzwyczaić się do lepszego nawodnienia (wierzcie mi, czasem czułam się, jakby mi się wszystko przelewało w brzuchu :P).
Minęło około 2 miesiące od zmiany wodnego stylu życia, gdy zebrało mnie na refleksję ogólnoustrojową - byłam mniej opuchnięta, skargi ze strony układu pokarmowego były sporo rzadsze, a skóra wyglądała zdrowiej, mniej "ziemiście". I co najlepsze... nie dostałam ani razu zapalenia, co przez te kilkanaście lat nie zdarzyło mi się ani razu :O
Gdybym kiedyś wiedziała, że tylko tyle wystarczy, by zacząć dużo normalnie funkcjonować, to nie męczyłabym się tak długo ;)
Staram się regularnie uzupełniać płyny (no ale jak wiadomo, człowiek może być tak zaabsorbowany czym innym, że nie myśli o piciu), przez co w mojej torebce zawsze jest butelka wody - zwykle nie czekam na pragnienie (w końcu to już objaw średniego odwodnienia :P).
Paradoksalnie, pokarmy przez nas spożywane zawierają naprawdę dużo wody - przykładowo mięsa mają minimalnie 15% wody (maksymalnie powinny mieć 40%, ale wiadomo, jak to obecnie bywa :P), a są to jedne z mniej "wodnych" produktów. Dlatego niezmiernie dziwi mnie, że nie mogłam nazbierać wcześniej normy :P
Co lepsze, produkty takie jak kawa, herbata czy bezalkoholowe lub niskoalkoholowe piwo także nawadniają organizm, niezależnie od tego, jakie opinie na ich temat można przeczytać. Sama zakochana jestem w zielonej i czerwonej herbacie, kupuję je także w wersjach smakowych ;)
Na stronie
European Hydratation Institute można znaleźć wiele ciekawych informacji na temat wody (nie przestraszcie się strony w języku angielskim, coraz więcej artykułów jest tam przetłumaczonych na język polski ;)).
A tutaj mała ściągawka odnosząca się do tego, jak narażeni jesteśmy na odwodnienie:
A jak z Waszym piciem wody? Wyrabiacie normę czy tak jak ja musiałyście się mocno pilnować? ;)
.jpg)
