Problemy włosowe XVII: jak wypłukać hennę/indygo z włosów?

Wielu z Was zapewne stanęło przed problemem wypłukania z włosów koloru po farbowaniu. W przypadku chemicznej koloryzacji sprawa jest prostsza, gorzej, jeśli efekt kolorystyczny uzyskaliśmy przy pomocy henny (barwniki naftolowe) bądź indygo. W odmętach Internetu można znaleźć wiele metod „wypłukiwania” tych barwników z włosa, jednak nazwa tego procesu jest mu nadana na wyrost – wypłukać cokolwiek można tylko takim środkiem, który rozpuszcza barwnik.

Prawie wszystkie znalezione przeze mnie metody polegały nie na usunięciu barwnika z włosa, a jego utlenieniu (chemicznej modyfikacji jednego barwnika w inny, który ma odmienny kolor od wyjściowego). Proces ten niesie ze sobą jednak pewne ryzyko, np. indygo (kolor niebieski), w zależności od warunków można utlenić do substancji o kolorach: czerwonym, zielonym (popularny efekt „glona” na włosach), a nawet białym. 

Katarzyna zwróciła się do mnie z prośbą o pomoc: doszła do wniosku, że jest już „zbyt czarna” po kilku hennowaniach, indygowaniach i henndigowaniach (mieszanką henny i indygo). Jednocześnie nie chciała ryzykować tym, że uzyska na włosach zielony poblask (glon) przy farbowaniu chemicznym ani też nie chciała czekać, aż włosy odrosną. Chciała natomiast uzyskać ciepły odcień brązu.

Indygo i barwnik naftolowy (zawarty w hennie) to bardzo upierdliwe w wypłukiwaniu substancje organiczne, nierozpuszczalne w większości znanych zwykłemu śmiertelnikowi substancji (np. nie rozpuszczają się w wodzie). Podręczniki chemii i preparatyki organicznej mówią jednak o ich rozpuszczalności w kwasach nieorganicznych, dlatego też razem z Katarzyną szukałyśmy produktów w miarę łatwo dostępnych oraz zawierających kwas(y) nieorganiczne w miarę bezpieczne w użytkowaniu oraz w racjonalnych stężeniach. W ten sposób odkryłyśmy Borasol (kwas borny, środek do stosowania na skórę) i colę (kwas fosforowy (V)). 

W tym momencie nadszedł czas na to, bym wytłumaczyła się z faktu, że jednemu z Czytelników odradzałam użycie płukanki z Coli. W tamtym przypadku chodziło jednak wyłącznie o wykonanie płukanki zakwaszającej (gdzie istnieją łagodniejsze środki do zakwaszania), a nie o usuwanie barwników domowymi sposobami.

A teraz oddaję głos Katarzynie ;)

Motywacja eksperymentu: chęć wypłukania części barwnika (henna, indygo) z włosów w celu osłabienia intensywność koloru i umożliwienia późniejszego chemicznego farbowania bez ryzyka „glona” (zielonych refleksów na włosach).

Czas trwania eksperymentu: 23.04 - 22.06.14

Profil włosów:

- niskoporowate, ciemne, z trudem łapiące kolor fale;

- w sierpniu i wrześniu 2013 hennowane (henna aplikowana na naturalki w kolorze ciepłej czerni);

- od października 2013 do lutego 2014 indygowane średnio 2 razy w miesiącu;

- w marcu henndigowane 1 raz.

Instrukcja:

a) czego nie robimy

- nie rozjaśniamy indygowanych włosów niczym, co zawiera/może wytwarzać nadtlenki, gdyż grozi nam to przysłowiowym glonem (zielonymi włosami);

- nie rozjaśniamy indygowanych włosów kwasem cytrynowym ani innymi kwasami organicznymi (np. askorbinowym) - tutaj także możemy otrzymać zieleń, a już na pewno nie wypłucze nam to barwnika z włosów (jedynie go utleni);

- nie poddajemy indygowanych włosów dekoloryzacji (grozi glonem);

- nie rozjaśniamy indygowanych włosów żadnymi innymi metodami jakimi rozjaśnia się włosy hennowane (henna i indygo to dwa zupełnie różne barwniki!);

b) co robimy?

- wykorzystujemy osiągnięcia chemii organicznej i nieorganicznej z głową;

- pamiętamy o próbie uczuleniowej!

c) czego potrzebujemy?

- 3% roztworu kwasu borowego (vel bornego) - w aptekach możemy kupić środek dezynfekujący o nazwie Borasol (w pojemnościach 100ml, 300ml, 500ml, 1000ml - na DOZ za ok. 18zł);

lub

- najtańszej coli, jako źródła kwasu fosforowego(V);

- oleju wnikającego (np. kokosowego);

- opcjonalnie atomizera;

- anielskiej cierpliwości i uporu.

d) jak postępujemy?

- przelewamy trochę Borasolu lub coli do atomizera (na moje sięgające lekko za barki włosy wystarczały jakieś 2 kieliszki do wódki);

- spryskujemy obficie włosy na całej długości (jeśli wybieramy colę, to rozcieńczamy ją wodą 4-5 krotnie. Z racji odpornych niskoporów rozcieńczałam colę wodą w proporcji 1:1);

- następnie olejujemy włosy olejem wnikającym na kilka godzin (im dłużej, tym lepiej);

- opcjonalnie idziemy spać(^^);

- rano myjemy włosy szamponem mocno oczyszczającym;

- ponieważ moje włosy są niskoporowate, w trakcie eksperymentu używałam też prostownicy - lekki skok porowatości umożliwił mi bardziej efektywne wypłukanie barwników.

Efekty:

- W moim przypadku były widoczne już po pierwszym myciu i z każdym kolejnym stawały się bardziej zauważalne.

- W czasie mycia widoczne było zabarwienie piany (w zależności od fazy eksperymentu na niebiesko-zielono, purpurowo i brązowo).

- Indygo najmocniej i najszybciej wypłukiwało się z górnej części włosów, która pamiętała mniej indygowań (a więc zawierała mniej barwnika) niż dolna część.

- Na fotografiach efekty były mniej widoczne niż w rzeczywistości, ponieważ mój naturalny kolor włosów ociera się o ciepłą czerń.

- Pod indygo są jednak jeszcze 2 pokłady starej henny, która posłużyła mi jako doskonały kontrast dla liniejącego indygo.

- Z każdym myciem barwnik coraz bardziej blaknął i wypłukiwał się równomiernie (uniknęłam efektu łat czy "ombre z odrostu")

- Eksperyment rozpoczęłam właściwie dlatego, że zapragnęłam pofarbować włosy farbą chemiczną, jednak samo wypłukanie barwnika wystarczyło by zejść do koloru jaki mnie satysfakcjonuje

- Brak jakichkolwiek efektów ubocznych ze strony kwasów  (komentarz Kascysko: szczęśliwie kwas borowy jest 1,5-2 razy mniej toksyczny od soli kuchennej. Jego dawka toksyczna wynosi 20g - i ba, do 30g nie stwierdzono żadnych powikłań, ale zawsze dawki ustala się niżej - na osobę dorosłą, średniej postury, a w 500ml Borasolu to 15g kwasu. Nawet jakby ktoś cały ten baniak ktoś dorosły wypił, to nic by mu się nie stało). Jedynie przekarmiłam włosy, które tolerują olejowanie na godzinę, a nie na całą noc ;).

Co się tyczy zdjęć...

W tym przypadku należy brać poprawkę na następujące czynniki:

- zdjęcia robione komórką;

- w bardzo ostrym świetle;

- czasem nie oddają odpowiednio koloru dodając np. niebieskawą poświatę;

- z indygo sprawa wygląda identycznie jak z henną - kolor zmienia się w zależności od oświetlenia, a przecież nie da się codziennie mieć identycznego światła, prawda?

- zdjęcia robione tylko w świetle naturalnym, bez flesza.

Dodatkowe uwagi:

- podczas eksperymentu używałam: Vatiki kokosowej, czystego oleju kokosowego, Heenary, Bringraju, Mahabringraju, oleju palmowego. Przy wypłukiwaniu barwnika najlepiej sprawdził się u mnie „czysty kokos” i olej palmowy;

- podczas eksperymentu zużyłam 1 litr Borasolu i 4 litry coli;

- w dzień nie miałam czasu siedzieć z olejem na głowie, dlatego też wybrałam olejowanie nocne. Radzę położyć ze 3 ręczniki na poduszce jeśli chcemy ją ochronić przez zabrudzeniem.

- próbowałam także "proteinowego ataku na barwnik". Spryskane Borasolem włosy częstowałam maską / odżywką z dodatkiem 20 kropel keratyny, po 2 godzinach zmywałam szamponem oczyszczającym. Jednak w moim przypadku barwnik nie bardzo chciał wtedy schodzić, a włosy nadawały się jedynie do ponownego oczyszczenia (przekarmienie).

Szczerze? Sama nie spodziewałam się tak dobrego efektu po tym eksperymencie ;). Musicie oczywiście pamiętać, że naturalny kolor włosów Katarzyny jest bardzo ciemny, ale nawet licząc ten  fakt - zmiany są widoczne i szczególnie miarodajne na dwóch pierwszych zdjęciach ;).

Miałyście kiedyś problem z pozbyciem się niechcianego koloru, i to na dodatek uzyskanego „ziołem”?