Moja pielęgnacja twarzy: demakijaż "niezgodny ze sztuką"

Trochę zaniedbałam tą serię, ale postaram się poprawić ;). Odpowiedni demakijaż, mimo tego, że mój makijaż jest bardzo lekki, był krokiem milowym w opanowaniu moich zmian trądzikowych. Najczęściej spotykanym podejściem jest użycie odpowiedniego produktu do demakijażu, zwykle mleczka lub płynu micelarnego, zaaplikowanego na wacik. U mnie jest trochę inaczej ;)

"Brudną" twarz po prostu myję: żelem do higieny intymniej (Facelle lub Intimelle) albo mydłem (obecnie na tapecie jest mydło afrykańskie - wkrótce recenzja). Wiadomo - resztki po myciu tworzą malowniczą tęczę na mojej twarzy, które przecieram ręcznikiem papierowym. Pozostałości makijażu dopiero po myciu usuwam wacikiem nasączonym micelem.

Wiele do zmycia zwykle nie mam: tusz, BB cream, dwa korektory i coś do matowienia, na większe wyjścia i w dni, kiedy chcę wyglądać dobrze "od rana do wieczora" dokładam podkład mineralny. Oprócz nieznikających cieni pod oczami i pojedynczych niedoskonałości (czasami) nie mam w zasadzie nic do ukrycia ;).

Sporo prób i błędów zaliczyłam, zanim dobrałam takie podejście do demakijażu (tak niezgodne z tradycyjnym podejściem). Dzięki temu skóra jest odpowiednio oczyszczona, a jednocześnie nie pozbawiona całego płaszcza ochronnego. Myślę, że ważniejsze od dogmatów pielęgnacyjnych jest osiągnięcie po prostu dobrych efektów podjętych działań (czyli dobór pielęgnacji pod widzimisię własnej skóry). U mnie już od ponad dwóch lat demakijaż wygląda w ten sposób, a skóra wygląda tylko lepiej ;).

Gdybym rozpoczęła demakijaż od micelu, to później i tak po myciu mydłem/żelem istniałaby konieczność jego użycia. A jak wiadomo - nie jestem zwolenniczką dokładania sobie niepotrzebnych etapów w oczyszczaniu skóry ;).

U mnie sprawdza się takie podejście, a jak Wy wykonujecie demakijaż twarzy?